Aşık Veysel Kimdir? Şiirlerinden Örnekler

Aşık Veysel kimdir? 

Sivaslı olan Aşık Veysel, 1894-1895 civarında doğmuştur. Yedi yaşında bir gözünü çiçek hastalığından kaybeden Veysel bir süre sonra da diğer gözünü de ahır temizlerken, sarı öküzün boynuzuna kurban vermiştir. Molla Hüseyin ve Camşıhlı Ali Ağa’dan saz dersleri almıştır. Âşık Veysel’in dilinin çözülmesi ve onun gün yüzüne çıkmasında Ahmet Kutsi Tecer’in katkısı çoktur. 1931 yılında yapılan I. Sivas Halk Şairleri Bayramı’na Veysel’in dışında 14 âşık daha katılmıştır. Âşık Veysel bu bayramın dışında, II. Sivas Halk Şairleri Bayramı’na; 28-30 Ekim 1967 yılında yapılan Konya II. Âşıklar Bayramı’na da katılmıştır. Cumhuriyet’in onuncu yılında bir destan yazarak Ankara’ya gitmiştir.

Âşık Veysel’in âmâ olmasından dolayı ona hayatı boyunca, Kasım, Halil, İbrahim, Küçük Veysel ve oğlu Ahmet yoldaşlık yapmışlardır. Âşık Veysel Sivas ve ilçelerinin dışında daha çok iç Anadolu (Çorum, Tokat, Yozgat, Kayseri, Ankara, Konya vb.) şehirleri ile İstanbul’u gezip dolaşmıştır. İstanbul radyosunda yayın yapmış, bunu Atatürk de dinlemiştir. Bu sıralarda plak doldurmuştur. Onun plağa söylediği ilk türkü Âşık İzzeti’ye aittir.

• Bedri Rahmi Eyüboğlu onun hayatını konu alan bir film yapmıştır.
• Âşık Veysel, Sivas Maarif Müdürü Ahmet Kutsi Tecer’in yardımıyla Arifiye (Adapazarı), Hasanoğlan (Ankara), Çifteler (Eskişehir), Göl (Kastamonu), Pamukpınar (Sivas) ve Akpınar (Samsun) Köy Enstitüleri’nde saz öğretmenliği yapmıştır.
• Elimizde 170 civarında şiiri bulunmaktadır. Şiirlerinde köy enstitülerini, halkevlerini, Atatürk ve Cumhuriyeti, içinde yaşadığı toplumun kültürel değerlerini, Sivrialan’ı, Kızılırmak’ı, tabiatı, okul ve hastaneyi, ayrılığı, gurbeti, eşi ve çocuklarına olan sevgisini, hayatında yer eden önemli devlet adamlarını ve vatan sevgisini işlemiştir.
• Kısa nesirler de yazmıştır. “Tebessüm ederken, düşünme” şeklinde tanımlayabileceğimiz, kısa, nesir şeklinde ve bir tipin etrafında teşekkül eden fıkraların en iyi anlatıcılarından birisi de âşıklarımızdır. Üzerinde durduğu konunun daha iyi anlaşılabilmesi için Âşık Veysel de zaman zaman fıkra, hayvan masalı anlatmış ve çeşitli espriler yapmıştır.

Şiirlerinden örnekler...

Uzun İnce Bir Yoldayım

Uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece
Bilmiyorum ne haldeyim
Gidiyorum gündüz gece

Dünyaya geldiğim anda
Yürüdüm aynı zamanda
İki kapılı bir handa
Gidiyorum gündüz gece

Uykuda dahi yürüyom
Kalmaya sebep arıyom
Gidenleri hep görüyom
Gidiyorum gündüz gece

Kırk dokuz yıl bu yollarda
Ovada dağda çöllerde
Düşmüşem gurbet ellerde
Gidiyorum gündüz gece

Düşünülürse derince
Irak görünür görünce
Yol bir dakka mıkdarınca
Gidiyorum gündüz gece

Şaşar Veysel işbu hale
Gah ağlaya gahi güle
Yetişmek için menzile
Gidiyorum gündüz gece

Güzelliğin On Para Etmez

Güzelliğin on par'etmez 
Bu bendeki aşk olmasa 
Eğlenecek yer bulaman 
Gönlümdeki köşk olmasa

Tabirin sığmaz kaleme 
Derdin dermandır yareme 
İsmin yayılmaz aleme 
Aşıklarda meşk olmasa

Kim okurdu kim yazardı 
Bu düğümü kim çözerdi 
Koyun kurt ile gezerdi 
Fikir başka başk'olmasa

Güzel yüzün görülmezdi 
Bu aşk bende dirilmezdi 
Güle kıymet verilmezdi 
Aşık ve maşuk olmasa

Senden aldım bu feryadı 
Bu imiş dünyanın tadı 
Anılmazdı VEYSEL adı 
O sana aşık olmasa.

Dostlar Beni Hatırlasın

Ben giderim adım kalır 
Dostlar beni hatırlasın.. 
Düğün olur bayram gelir 
Dostlar beni hatırlasın..

Can kafeste durmaz uçar 
Dünya bir han konan göçer 
Ay dolanır yıllar gecer 
Dostlar beni hatırlasın..

Can bedenden ayrılacak 
Tütmez baca yanmaz ocak 
Selam olsun kucak kucak 
Dostlar beni hatırlasın..

Ne gelsemdi ne giderdim 
Günden güne arttı derdim 
Garip kalır yerim yurdum 
Dostlar beni hatırlasın..

Açar solar türlü çiçek 
Kimler gülmüş kim gülecek 
Murad yalan ölüm gerçek 
Dostlar beni hatırlasın..

Gün ikindi akşam olur 
Gör ki başa neler gelir 
Veysel gider adı kalır 
Dostlar beni hatırlasın.