Milli Edebiyat Dönemi Toplumcu Gerçekçi Eserler
Milli edebiyat dönemi toplumcu gerçekçi eserler... Sosyal gerçekçi romanlar... Realist romanlar... Detaylar Butik Kitap'ta...
Milli edebiyat dönemi toplumcu gerçekçi eserler
Toplumcu gerçekçilik akımı, 1930’lu senelerden 1980’li senelere dek roman sahasında, mevcudiyetini kuvveli bir şekilde devam ettirmiştir. Sosyal gerçekçilik çerçevesinde işçilerle dar gelirli insanların dünyası, köydeki hayat biçimi sunulmuştur, köyden şehre göçlerin ortaya çıkardığı problemler, toplumculuğa uygun olarak ifade edilmiştir. 1930′lu yıllarda ortaya konan Anadolu insanının realitesini, sosyal değişim ile meydana gelen sancıları ortaya koyan öykülerle romanlar, toplumcu gerçekçi yazının kurulmasının ilk örnekleridir. Sabahattin Ali, bilhassa Anadolu’ya yönelmiş nitelikli romanlar ve hikâyeleri ile sosyal realistlerin öncülerden birisidir.
Sosyal realist yapıt üreten yazarların bir kısmı bilhassa köy problemlerine yönelmiştir. Tanzimat edebiyatında Nabizade Nazım’ın Karabibik kitabı ile başlamış olan köy romanının ilk başarılı örnekleri Ebubekir Hazım Tepeyran’ın Küçük Paşa ile Reşat Nuri Güntekin’in Çalıkuşu isimli yapıtları ile Milli Edebiyat döneminde üretilmiştir. 1950’li senelerde de söz konusu gelenek Köy Enstitülü yazarların çabaları ile romanlarda daha değişik bir şekilde ele alınmaya devam edilmiştir. Köy Enstitülerinde eğitim alan köy kökenli yazarlar temaları daha ziyade toprağa bağlı insanların yaşamlarından alan yapıtlar yazmıştır, Anadolu köylerine kasabalarına yönelmiştir. 1960′lı yıllardan sonra da Yaşar Kemal, Kemal Bilbaşar ve Fakir Baykurt gibi edebiyatçılar köy ve kasaba hayatını anlatan eserler yazmayı devam ettirmiştir. Sabahattin Ali, Kemal Tahir, Orhan Kemal, Samim Kocagöz, Rıfat Ilgaz ve Aziz Nesin gibi edebiyat adamları da şehir insanını ve büyük şehrin problemlerini ele alan yapıtlar üretmiştir.
