Tiyatro Terimleri, Tiyatroda En Fazla Kullanılan Terimler
Tiyatro terimleri, tiyatroda en çok kullanılan terimler nelerdir? Tiyatro... Gösteri sanatları... Sahne... Aktör... Detaylar Butik Kitap'ta...
Tiyatro terimleri, tiyatroda en fazla kullanılan terimler
Tiyatroda bazı terimler çok fazla kullanılır ve tiyatroyla ilgilenenler bu terimlerin anlamlarını çok iyi bilir. Butik Kitap olarak sizlere bu terimleri derledik.
Adapte/Adaptasyon: Yerli olmayan bir yapıtı yerli unsurlara uygun şekilde uyarlamaktır.
Aksesuar: Tiyatro sahnesinde kullanılmakta olan tüm eşyalar.
Aksiyon: Ana olaylar, hareketler.
Aktör: Erkek tiyatro sanatçısı.
Aktrist: Kadın tiyatro sanatçısı.
Darülbedayi: İstanbul Şehir Tiyatrosu’nun eski ismi.
Dekor: Tiyatro sahnesini, tiyatronun konusuna dayalı olarak hazırlamak için kullanılan eşyaların genel ismi.
Diyalog: İki kişi arasında gerçekleşen karşılıklı konuşmalarr.
Dramatize etmek: Bir olayı canlandırmak.
Dublör: Bazı sahneler için kullanılan yedek oyuncu.
Entrika: Olayların merak uyandıracak biçimde karışık olarak anlatılması.
Epizot: İkinci derecedeki olaydır, perde.
Fantezi Pastoral: Çobanların yaşamlarını fanteziler ile süsleyerek anlatan tiyatro türü.
Fars (Farce): Komedinin kaba türü. Tiyatroda perde arası gösteri.
Fasıl/Perde: Ana bölüm.
Feeri: Masalların tiyatroda sergilenmesi. Oyuncular cinlerle perilerdir.
Grotesk: Gülünç, trajik, esrarengiz ve tüyler ürpertici.
Jest: Sanatçıların el, yüz ve bedensel hareketleri.
Kabare tiyatrosu: Güncel konuların ele alındığı, hiciv şeklindeki oyunların oynandığı, şarkı ve şiirlerin söylendiği küçük tiyatrolar.
Kanto: Tanzimat devrinde azınlık aktrisleri tarafından başlatılan oyunlu müzikli gösteriler.
Kostüm: Sanatçıların kullandığı giysiler.
Mizansen: Tiyatro yapıtın sahnelenmesi, sahneye göre düzenlenmesi.
Monolog: Tek kişinin konuşmasıdır.
Muhavere: Diyalog.
Perde: Tiyatro yapıtlarında bir perdenin açılmasından kapanmasına kadarki bölümdür.
Piyes: Sahnelenmek üzere yazılan tiyatro yapıtı.
Rejisör: Yapıtın tüm aşamalarını planlayan, yöneten kişidir.
Repertuvar: Oyunun ne zaman gösterileceğini ortaya koyan listedir.
Suflör: Oyunculara sözlerini anımsatan yardımcı kişiler.
Şakşak: Orta oyununda Pişekâr’ın elindeki ses çıkaran, yelpazeye benzer araç.
Tablo: Tiyatroda perdeden daha küçük bölümlerin her biri.
Tirat: Sahnede oyuncuların birbirine söylediği uzun sözler.
Trajik: Korku ve sıkıntı veren sonu ölüm ile biten hadiseler.
Traji-komik: Acı ve gülünç olayların anlatıldığı tiyatro.
Tuluat: Oyunu oynayan sanatçıların konuya bağlı kalması ama sözleri içlerinden geldiği gibi söylemesidir.
Üç birlik kuralı: Yer, olay ve zaman birliğidir. Tek bir olayın, aynı yerde ve en fazla 24 saat içerisinde gerçekleşmesi.
Vodvil: Komik ve türkülü tiyatro. Söz oyunlarıyla yanlış anlamalar.
